โพสโดย
อรุณลักษณ์ คำมณี
[email protected]

            คุณธรรม  คือ  สิ่งดีงามที่จำเป็นต้องปลูกฝังให้มีในตัวบุคคล  เป็นสิ่งที่มีความสำคัญต่อสังคมเป็นอย่างมาก  รัฐตระหนักถึงความสำคัญดังกล่าว  จึงวางนโยบายในการพัฒนาคุณธรรมดังปรากฏในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2550 (แก้ไขเพิ่มเติมฉบับที่ 1 และฉบับที่ 2) มาตรา 81 กำหนดว่า  รัฐต้องจัดการศึกษาอบรมให้เกิดความรู้  คู่คุณธรรม  การจัดการศึกษาต้องเน้นความสำคัญทั้งความรู้คุณธรรม การจัดกระบวนการเรียนรู้ให้ผสมผสานความรู้ด้านต่าง ๆ  อย่างได้สัดส่วนสมดุล รวมทั้งปลูกฝังคุณธรรม  ค่านิยมที่ดีงาม  และคุณลักษณะที่พึงประสงค์  (สมชาย  พงษ์พัฒนาศิลป์ ; และเผ่าพันธุ์  ชอบน้ำตาล. 2554 : 34)   และนโยบายดังกล่าวยังระบุไว้ในแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่  12 (พ.ศ. 2560-2564) มีจุดมุ่งหมายพัฒนาศักยภาพของคนด้านจิตใจให้เป็นบุคคลที่มีคุณภาพเพียบพร้อมคุณธรรม มีระเบียบวินัย  มีความซื่อสัตย์สุจริต  มีค่านิยมที่ดีงาม และจิตสำนึกรับผิดชอบต่อตนเองและผู้อื่น  ส่งเสริมให้เด็กปฐมวัยมีการพัฒนาทักษะสมอง และทักษะทางสังคมที่เหมาะสม  และในหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย  พุทธศักราช  2546 ยังได้กำหนดมาตรฐานคุณลักษณะที่พึงประสงค์ไว้ในมาตรฐานที่ 4 ว่าเด็กปฐมวัยต้องมีคุณธรรม จริยธรรม และมีจิตใจที่ดีงาม ซึ่งประกอบด้วย 4 ตัวบ่งชี้ คือ มีวินัยในตนเอง  และมีความรับผิดชอบ  ซื่อสัตย์สุจริต  และยอมรับความผิดพลาดของตนเองและคนอื่น  มีความเมตตากรุณาและช่วยเหลือแบ่งปัน  รู้จักประหยัด  (สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. 2548 : 36 ) จากนโยบายของชาติดังกล่าวแสดงให้เห็นว่า คุณธรรมเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องเร่งรีบดำเนินการเสริมสร้างให้มีในกลุ่มคนทุกช่วงวัย  และในการนี้จะเกิดผลเป็นอย่างดีถ้ามีการสอดแทรกคุณธรรมผ่านระบบการจัดการศึกษา